De godin Burorina is een mysterie. Haar naam is maar half overgeleverd op een inscriptie op een votiefsteen uit Zeeland, dus we weten nauwelijks iets van haar af. Was haar naam Keltisch of Germaans van oorsprong, en wat voor functie had zij? Het blijft bij speculaties.
Wat we weten
Burorina is bekend dankzij een votiefaltaar dat in 1756 in de gevel van een huis in Domburg werd ontdekt. De inscriptie (CIL XIII 8775) op het altaar is beschadigd en moeilijk leesbaar. Dit zijn de letters die zo goed als zeker leesbaar zijn:
DEAE
BVRORI
N QVO
VOTVM
ECIT MA
VS PRO S
E SVIS
De kalkstenen votiefsteen wordt gedateerd op 150 – 250 CE en bevindt zich in de collectie van het Koninklijk Zeeuws Genootschap der Wetenschappen.[1]
Theorieën
De oorsprong van de naam Burorina is vaag. Door H. Steuding is de godin in verband gebracht met de Eddische figuur Buri, de door de koe Auðumla uit het ijs gelikte oermens en Odins grootvader. Dan zou ze mogelijk een oermoeder of geboortegodin kunnen zijn, denkt hij.[2] Het is een moeilijk te onderbouwen connectie.
Hendrik Kern verbond de naam met het Oudengelse byrele, ‘wijnschenker,’ maar ook dat is een connectie met vraagtekens.[3] maar onder andere Lauran Toorians verwerpt dit en maakt een verbinding met het Keltische *burro-, wat ‘trots’ of ‘hoogmoedig’ betekent.[4]
Andere theorieën hebben geprobeerd de godin te verbinden met verschillende plaatsen in Gallië en Britannië, zoals Buronum en Burolevo. Een connectie met de Germaanse stam van de Buri is onwaarschijnlijk gezien de geografische afstand (de Buri leefden in wat nu Zuid-Polen is). Ze is zelfs bestempeld als “eene buurgodin,” evenmin een waarschijnlijke verklaring.[5]
Door de onleesbaarheid van de letters is de tekst ook voor velerlei interpretatie vatbaar. Verschillende lezers hebben de naam als Burorini, Burorine, Burorina en Burorinae geïnterpreteerd. Het is niet eens zeker dat er Burori- staat; de letters BVRO[…]N kunnen ook de resten zijn van het de naam Eburoni, een stam die voor de komst van Julius Caesar in de zuidelijke Lage Landen leefde.[6] Toorians leest in de tekst eronder de naam Laetus en interpreteert dit als een gelatiniseerde Keltische naam, hetgeen zijn theorie van een Keltische oorsprong zou ondersteunen.[7]
Bron: Epigraphik Datenbank Clauss / Slaby
| [1] “Votiefsteen Burorina,” Koninklijk Zeeuws Genootschap der Wetenschappen, bezocht op 20 april 2020, https://kzgwonline.nl/records/votiefsteen-burorina [2] H. Steuding, “Burorina,” in Griechischen und Römischen Mythologie, ed. W. H. Roscher (Leipzich: B. G. Teubner, 1980), 834. https://archive.org/details/ausfhrlicheslexi11rosc/page/416/mode/2up [3] Rudolf Simek, “Burorina,” in Dictionary of Northern Mythology, vert. Angela Hall(Cambridge: DS Brewer, 1993). [4] Lauran Toorians, “Burorina van Domburg,” Zuidwesterheem 27, no. 84 (september 2015): 19. https://docplayer.nl/18154177-Jaargang-27-nummer-84.html [5] Johan de Wal, Over de beoefening der Nederlandsche mythologie: naar aanleiding der jongste tot dat onderwerp betrekkelijke geschriften (Utrecht: Kemink en Zoon, 1847), 23. https://books.google.nl/books?id=1uxAAAAAcAAJ&ots=qqNd-GGCtl&dq=burorina&lr&hl=nl&pg=PA21#v=onepage&q&f=false [6] Idem, 21. [7] Toorians, “Burorina van Domburg,” 20. |