Vihansa was een godin wier naam waarschijnlijk ‘strijdgodin’ betekende. Volgens een bronzen plaatje dat in Belgisch Limburg werd gevonden, wijdde een succesvolle veteraan zijn schild en speer aan deze godin.
Wat we weten
De naam Vihansa is overgeleverd op een bronzen plaatje dat in 1855 werd gevonden in het Belgisch-Limburgse dorp Sint-Huibrechts-Hern. De volledige inscriptie luidt: “VIHANSAE Q(UINTUS) CATIUS LIBO NEPOS CENTURIO LEG(IONIS) III CYRENAICAE SCUTUM ET LANCEAM D(ONO) D(EDIT),” oftewel “Aan Vihansa heeft Quintus Catius Libo Nepos, centurio van het Derde Legioen Cyrenaica, zijn schild en speer geofferd.”[1] Het Derde Legioen Cyrenaica was gelegerd in Arabië en Egypte, dus zal deze Quintus Catius Libo waarschijnlijk een veteraan zijn geweest, die terugkeerde naar zijn thuis in Belgica. Het plaatje wordt gedateerd op de derde eeuw CE en bevindt zich nu in de collectie van het Koninklijk Museum van Kunst en Geschiedenis in Brussel.
Theorieën
De naam Vihansa wordt gewoonlijk afgeleid van het Proto-Germaanse *wihan, ‘strijden.’ Het deel -ansa is verwant met het Oudnoorse Æsir en betekent ‘godin.’ De naam Vihansa betekent dus iets als ‘strijdgodin.’ Het is ook mogelijk dat de naam teruggaat op Proto-Germaans *wihan, ‘wijden,’ waarmee Vihansa ‘heilige godin’ zou betekenen.[2] Het feit dat een veteraan zijn wapens aan deze godin wijdde, maakt een functie als strijdgodin echter waarschijnlijker.
Referenties
| [1] CIL XIII 3592 [2] Rudolf Simek, “Vihansa,” in Dictionary of Northern Mythology, vert. Angela Hall (Cambridge: DS Brewer, 1993). |